Een trip die niet gaat zoals gepland, is meestal angstaanjagend of ongemakkelijk. Natuurlijk kun je zeggen: Dit is niet wat ik wil, ik wil hier niets mee te maken hebben en zodra het voorbij is, duw ik de ervaring in het donkerste hoekje van mijn brein, zodat ik er nooit meer naar hoef te kijken. Maar bedenk wel dat uitdagingen een manier zijn om iets te leren over jezelf en dat ze je de mogelijkheid bieden je eigen krachten te ontdekken.

We noemen een ervaring vaak naar of slecht, omdat het ons pijn doet of ons verdrietig of ongemakkelijk laat voelen. Maar iets goed of slecht noemen is eigenlijk maar willekeurig. Het zijn een stel labels, die je ook van de ervaring kunt aftrekken. Meestal kan een gebeurtenis die moeilijk is je veel leren. Stel je bijvoorbeeld voor dat je tijdens een vakantie in de bergen verdwaalt. Eerst raak je in paniek, je mobiel heeft geen bereik en je water is bijna op. Maar dan ontdek je een nieuw pad, je vraagt in gebrekkig Italiaans hulp aan een oud boertje en als je dan weer terug bent in de bewoonde wereld, voel je je moe, maar ook trots op jezelf.

Ook dat was angstaanjagend, maar je hebt veel over jezelf geleerd. Je hebt ontdekt dat je doorzettingsvermogen hebt, sterker bent dan je dacht en ook nog eens vindingrijk. Zo kan het ook zijn met een bad trip. Je moet eerst door donkere, duistere gebieden heen om wijze lessen over jezelf te leren. Een bad trip kan je confronteren met je eigen angsten of met andere moeilijke emoties. Je wordt gedwongen bepaalde zaken onder ogen te zien, zoals angsten en ongewenste aspecten van je persoonlijkheid. Neem de tijd om de trip te analyseren om te kunnen zien welke pareltjes van wijsheid hierin verborgen lagen. Als je deze kunt integreren in je leven, kom je er aan de andere kant van de trip sterker, wijzer en meer ervaren uit.