Wie het woord druïde hoort, denk waarschijnlijk aan een oude wijze man die in het oude Engeland een ritueel leidt. We associëren het met een grijs verleden, met natuurvolkeren die volgens de ritmes van de natuur leefden. Maar ook vandaag de dag nog kun je druïden tegen het lijf lopen. Hoewel dit nieuwe druïdisme waarschijnlijk behoorlijk verschilt van het oude, kunnen de principes en achterliggende waardes en normen van de druïden ook vandaag de dag nog veel betekenis hebben.

Wie waren de druïden?

In Noordwest-Europa en Engeland leefden de Kelten. Dit was nog voor de Romeinen opdrongen en hun cultuur door deze gebieden verspreidden. Druïden waren een soort priesters, alhoewel hun rol veel uitgebreider was dan dat. Ze waren spirituele leiders, maar verdiepten zich ook in wetenschap en spraken recht. Ze bemiddelden als er conflicten waren en gaven advies aan de leiders van de stammen.

Er zijn bewijzen dat het druïdisme al in de vierde eeuw voor Christus werd beoefend. Ze speelden een belangrijke rol in de samenleving van de Kelten. Ze werden gezien als de bemiddelaars tussen de natuur, die als heilig werd gezien, en het gewone volk. Ze spraken recht en zorgden ervoor dat de geschiedenis van de stam bewaard bleef. De opleiding tot druïde was geen kleinigheid. Soms duurde deze wel 20 jaar.

Zoals gezegd werd de natuur gezien als heilig. De Kelten geloofden in verschillende Goden (ze waren polytheïstisch). In de natuur kon je de tekenen van de Goden terugzien, in de zon, de maan en de sterren, en in bomen, meren, bergen en rivieren. Deze plaatsen waren dan ook vaak heilig. De druïden zagen eveneens de elementen aarde, water, vuur en lucht als heilig.

De Kelten leefden volgens het ritme van de natuur en de wisselingen van de seizoenen waren belangrijke momenten om bij stil te staan. Dit was een tijd waarop ceremoniële feesten werden gevierd: de winter- en zomerzonnewende en de lente- en herfstequinox.

Er is helaas niet veel bewaard gebleven van de druïden cultuur. Deze mensen schreven nog niet alles op en de Keltische cultuur werd deels verdrongen toen de Romeinen kwamen. Ook later zag de Katholieke het druïdisme als ketters en werden veel van de rituelen verboden. Hierdoor is veel kennis verloren gegaan.

Het nieuwe druïdisme

Gelukkig bleef het druïdisme ondergronds voortbestaan, toen het Christendom veel van de rituelen van de druïden verbood. Er werd door de mensen veel moeite gedaan om de oude kennis te bewaren en de rituelen levend te houden. In de 17^e eeuw kwam er een wederopstand van het druïdisme en kreeg het meer ruimte om zich weer te verspreiden. De opleving van deze stroming wordt het Neo-druïdisme genoemd.

Er wordt nu vanuit gegaan dat druïden konden worden onderverdeeld in drie groepen: de barden, de ovaten en de druïden. Dit zijn groeperingen met elk hun eigen specialisme. De barden zijn dichters, verhalenvertellers en musici. Ze leerden de geschiedenis van hun volk en verspreidden deze. Het magische woord kan mensen boeien, vermaken en zelfs betoveren.

De ovaten verdiepten zich in de geneeskracht van bomen, planten en kruiden en tevens waren het waarzeggers. Ze konden voorspellingen doen door gebruik te maken van het Ogham (het Keltische alfabet, vaak ingekerfd op stenen of stokjes) of met behulp van tekenen uit de natuur. De druïden waren de filosofen, de leraren en de religieuze leiders. Ook vandaag de dag kun je je nog verdiepen in de kennis van de druïden. Er zijn trainingen en opleidingen en als je die afrondt kun je jezelf druïde noemen. Maar heb je tegenwoordig nog wel iets aan deze kennis?

Wat kun je nu nog van druïden leren?

Wie zich verdiept in de kennis van de druïden, maakt kennis met een nieuwe wereld. Het is een bekend gegeven dat veel mensen tegenwoordig worstelen met een gebrek aan zingeving. De kerk is weggevallen, maar daar is niets voor in de plaats gekomen. Het druïdisme is trouwens geen religie, het is meer een manier van leven. Je kunt namelijk zelf bepalen wat je hierin aanspreekt. Maar het zou een plek in je leven kunnen innemen die vroeger door de kerk werd ingenomen.

Verdieping vinden

De druïden zelf zagen de natuur als heilig, maar ze geloofden eveneens in verschillende Goden en Godinnen, zoals Cernunnos en Brigid. Hierin kun je zelf je weg zoeken, er wordt je niets opgelegd. Ook Christenen, Hindoes en moslims kunnen druïde worden en aan hun eigen geloof vasthouden. Door je te verdiepen in het druïdisme, kun je je band met de natuur en met de aarde zelf herstellen. Je kunt een meer natuurlijk ritme aanhouden, door te letten op de seizoenen en de maancyclus. Dit kan houvast geven in rumoerige tijden.

Ook het werken met rituelen kan steun geven. Wanneer er iets te vieren of te verwerken is of wanneer je van iets of iemand afscheid moet nemen, kun je hier bij stilstaan middels een ritueel. De druïden werken in een cirkel (die kun je zelf maken met symbolen, stenen, veren, bloemen of wat je maar wilt) en dit is jouw eigen heilige ruimte. Hierin kun je bidden, schrijven of mediteren. Je kunt je ritueel zelf vormgeven of de handvatten gebruiken die je in literatuur of op internet kunt vinden.

Er valt heel veel te leren van de druïden. Van oude kennis over bomen en kruiden, tot gedichten en oude verhalen, muziek, rituelen, kennis over Goden en Godinnen en divinatie methoden. Het werken met de kennis van de druïden kan je helpen je eigen innerlijke balans te vinden en een spirituele verbinding met de natuur.

Ondersteun jezelf met microdosing

Worstel jij met jezelf, met gevoelens van nutteloosheid of de richting van je leven? Ook microdosing zou hierbij kunnen helpen. Microdosing betekent dat je een zeer kleine dosis neemt van een geestverruimend middel. Dit kan op een subtiele manier helpen met mentale (en fysieke) problemen, als angst, stress en een gebrek aan levenslust. Door microdosing te combineren met een levenswijze als druïdisme kun je mogelijk meer verbinding voelen met de wereld, de natuur en de mensen om je heen. Zo kun je hopelijk weer volop genieten van het leven en er alles uit halen wat je wilt.

Wie waren de druïden?

In Noordwest-Europa en Engeland leefden de Kelten. Dit was nog voor de Romeinen opdrongen en hun cultuur door deze gebieden verspreidden. Druïden waren een soort priesters, alhoewel hun rol veel uitgebreider was dan dat. Ze waren spirituele leiders, maar verdiepten zich ook in wetenschap en spraken recht. Ze bemiddelden als er conflicten waren en gaven advies aan de leiders van de stammen.

Er zijn bewijzen dat het druïdisme al in de vierde eeuw voor Christus werd beoefend. Ze speelden een belangrijke rol in de samenleving van de Kelten. Ze werden gezien als de bemiddelaars tussen de natuur, die als heilig werd gezien, en het gewone volk. Ze spraken recht en zorgden ervoor dat de geschiedenis van de stam bewaard bleef. De opleiding tot druïde was geen kleinigheid. Soms duurde deze wel 20 jaar.

Zoals gezegd werd de natuur gezien als heilig. De Kelten geloofden in verschillende Goden (ze waren polytheïstisch). In de natuur kon je de tekenen van de Goden terugzien, in de zon, de maan en de sterren, en in bomen, meren, bergen en rivieren. Deze plaatsen waren dan ook vaak heilig. De druïden zagen eveneens de elementen aarde, water, vuur en lucht als heilig.

De Kelten leefden volgens het ritme van de natuur en de wisselingen van de seizoenen waren belangrijke momenten om bij stil te staan. Dit was een tijd waarop ceremoniële feesten werden gevierd: de winter- en zomerzonnewende en de lente- en herfstequinox.

Er is helaas niet veel bewaard gebleven van de druïden cultuur. Deze mensen schreven nog niet alles op en de Keltische cultuur werd deels verdrongen toen de Romeinen kwamen. Ook later zag de Katholieke het druïdisme als ketters en werden veel van de rituelen verboden. Hierdoor is veel kennis verloren gegaan.

Het nieuwe druïdisme

Gelukkig bleef het druïdisme ondergronds voortbestaan, toen het Christendom veel van de rituelen van de druïden verbood. Er werd door de mensen veel moeite gedaan om de oude kennis te bewaren en de rituelen levend te houden. In de 17^e eeuw kwam er een wederopstand van het druïdisme en kreeg het meer ruimte om zich weer te verspreiden. De opleving van deze stroming wordt het Neo-druïdisme genoemd.

Er wordt nu vanuit gegaan dat druïden konden worden onderverdeeld in drie groepen: de barden, de ovaten en de druïden. Dit zijn groeperingen met elk hun eigen specialisme. De barden zijn dichters, verhalenvertellers en musici. Ze leerden de geschiedenis van hun volk en verspreidden deze. Het magische woord kan mensen boeien, vermaken en zelfs betoveren.

De ovaten verdiepten zich in de geneeskracht van bomen, planten en kruiden en tevens waren het waarzeggers. Ze konden voorspellingen doen door gebruik te maken van het Ogham (het Keltische alfabet, vaak ingekerfd op stenen of stokjes) of met behulp van tekenen uit de natuur. De druïden waren de filosofen, de leraren en de religieuze leiders. Ook vandaag de dag kun je je nog verdiepen in de kennis van de druïden. Er zijn trainingen en opleidingen en als je die afrondt kun je jezelf druïde noemen. Maar heb je tegenwoordig nog wel iets aan deze kennis?